هدف از این تحقیق بررسی عوامل موثر بر تاب آوری می باشد.

تاب آوری نه تنها به معنی مقابله با مشکلات و رویداد های ناگوار، بلکه پاسخ قابل انعطاف به فشار های زندگی روزانه است. ریشه کلمه رزیلنسی یا تاب آوری از علم فیزیک گرفته شده و به معنی جهیدن به عقب است و در واقع افراد تاب آور قادر هستند به عقب بجهند. آن ها توانایی زنده ماندن و حتی غلبه بر ناملایمات را دارند. تاب آوری می تواند باعث شود فرد پیروزمندانه از رویداد های ناگوار بگذرد. علیرغم قرار گرفتن در معرض تنش های شدید، شایستگی اجتماعی تحصیلی و شغلی ارتقاء یابد (به نقل از کاظمی، 1383).

پژوهش ها به طور پایا، عواملی را که مؤثر بر تاب آوری هستند، را گزارش کرده اند؛ نظیر  مراقبت حمایتی و مثبت، روابط خانوادگی، پدر و مادری کردن شایسته، ویژگی های افراد و توانایی شناختی بالا (ماستن و دیگران،1999؛ ویمان و دیگران ،1999).
 

نقش محیط در تاب آوری

علاوه بر ویژگی های فردی که در مورد تاب آوری بیان شد، ذکر این مطلب مهم به نظر می رسد که برخی از مولفه های محیطی در رشد و پرورش افراد تاب آور موثر هستند. این ویژگی-ها عبارتند از( نیایش، 1390):
1. روابط حمایت گر و توأم با توجه و وجود شبكه ای از افراد كه از یکدیگر حمایت می كنند.
2. معیارها و انتظارات بالا اما معقول خانواده و جامعه در مورد رفتار فرد.
3. ایجاد فرصت مشارکت در فعالیت های اجتماعی توسط والدین برای فرزندان.
 

دستاورد های عملکرد
بندورا (1986؛ به نقل از عزیزی ابرقوئی، ۱۳۸۹)، معتقد است که انتظارات کارآمدی در تجربیاتی که شخص در آن مهارت دارد، ریشه دارد. تجارب موفق تمایل دارند که انتظارات سطح بالا ایجاد کنند، در حالیکه تجربیات شکست تمایل به تولید انتظارات سطح پایین دارند. یک بار که انتظارات کارآمدی قوی و بالا ایجاد شد احتمال اندکی وجود دارد که شکست های موقتی تاثیر زیادی بر قضاوت های فرد در مورد قابلیت های خود داشته باشد. برعکس وقتی که انتظارات کارآمدی پایین و ضعیف ایجاد شد، موفقیت هایی که به صورت گاه گاهی بوجود می آیند، در قضاوت افراد از قابلیت های خودشان چندان موثر نیستند. به هر حال انتظارات سطح پایین می توانند به وسیله موفقیت های فراوان و مکرر تغییر یابند.

موثرترین منبع خودکارآمدی، دستاوردهای عملکرد است. افراد در کارها و فعالیت هایی که مشغول می شوند نتیجه اعمالشان را تفسیر می کنند و از این تفسیرها برای گسترش باور ها و عقاید درباره تواناییشان برای درگیر شدن در کارها و فعالیت های بعدی استفاده می کنند. معمولا نتایجی که به عنوان نتایج موفق تفسیر می شوند، خودکارآمدی را افزایش می-دهند و آن دسته که به عنوان نتایج ناموفق تفسیر می شوند آن را کاهش می دهند (پاجاریز ،2002).

فهرست مطالب

تعریف مفهومی تاب آوری

تعریف عملیاتی تاب آوری

تاب آوری
2-3-1 تعاریف تاب آوری
2-3-2 روان شناسی مثبت گرا و تاب آوری
2-3-3 انواع تاب آوری
2-3-3-1 تاب آوری عمومی
2-3-3-2 تاب آوری حقیقی
2-3-4 مدل های تاب آوری
2-3-4-1 مدل های گارمزی
2-3-4-2 مدل تاب آوری فلچ
2-3-5 خصوصیات تاب آوری
2-3-6 عوامل موثر بر تاب آوری
2-3-6-1 ویژگی های افراد تاب آور 
2-3-6-2 نقش محیط در تاب آوری
2-3-6-3 خودکارآمدی در افراد
2-3-6-3-1 دستاورد های عملکرد
2-3-6-3-2 تجربه های جانشین
2-3-6-3-3 ترغیب کلامی
2-3-6-3-4 حالت های فیزیولوژیک
2-3-7 راه های ارتقاء تاب آوری
2-3-7-1 مهارت در حل مساله
2-3-7-2 کفايت اجتماعي
2-3-7-3 نگاه رو به آينده
2-3-7-4 نقش والدین
2-3-8 راهکارهای عملی برای افزایش تاب آوری
2-3-9 اهمیت تاب آوری در دوره نوجوانی

يشينه تحقيقاتي 
پيشينه داخلی
پيشينه خارجی 

منابع و مآخذ
منابع فارسی    
منابع انگلیسی